محکم مسواک زدن یا استفاده از مسواک با برس زبر، می تواند به بافت ظریف لثه آسیب برساند و منجر به خونریزی لثه شود. استفاده از مسواک با برس نرم و روش مسواک زدن ملایم برای تمیز کردن موثر دندان ها بدون ایجاد ضربه به لثه ها مهم است.

اگر می خواهید درباره مقایسه مسواک برقی و مسواک دستی بخوانید اینجا کلیک کنید.

برخی از داروها، مانند رقیق کننده های خون (مانند آسپرین، وارفارین)، داروهای ضد تشنج و برخی داروهای فشار خون، می توانند خطر خونریزی لثه را افزایش دهند. این داروها با توانایی بدن در لخته شدن خون مداخله می‌کنند و مخصوصاً هنگام مسواک زدن یا نخ دندان کشیدن ،لثه‌ها را مستعد خونریزی می‌کنند،.

نوسانات هورمونی در دوران بلوغ، بارداری، قاعدگی و یائسگی می تواند لثه ها را تحت تاثیر قرار دهد و آنها را مستعد خونریزی کند. این به دلیل افزایش جریان خون در لثه ها و تغییرات در سطح هورمون است که می تواند منجر به التهاب و حساسیت لثه شود.

کمبود مواد مغذی ضروری مانند ویتامین C و ویتامین K می تواند لثه ها را ضعیف کرده و خطر خونریزی را افزایش دهد. ویتامین C برای تولید کلاژن ضروری است، که به حفظ بافت لثه سالم کمک می کند، در حالی که ویتامین K در لخته شدن خون نقش دارد.

استعمال دخانیات و تنباکو از عوامل خطر مهم بیماری لثه هستند. تنباکو لثه ها را تحریک می کنند، جریان خون را در بافت لثه کاهش می دهند، واکنش ایمنی بدن را تضعیف می کنند و بهبودی لثه ها را سخت تر می کنند. افراد سیگاری بیشتر احتمال دارد خونریزی لثه را تجربه کنند و در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری لثه هستند.

برخی بیماری ها و شرایط سیستمیک مانند دیابت، سرطان خون، HIV/AIDS و اختلالات خودایمنی می توانند بر سلامت لثه تأثیر بگذارند و خطر خونریزی لثه را افزایش دهند. این شرایط سیستم ایمنی را ضعیف می‌کند یا با لخته شدن خون تداخل می‌کند و بافت‌های لثه را مستعد آسیب و عفونت می‌کند.

استرس مزمن می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند و التهاب را در سراسر بدن از جمله لثه ها افزایش دهد. استرس همچنین می تواند منجر به رفتارهای مقابله ای ناسالم، مانند عادات بد بهداشت دهان و دندان شود که به خونریزی لثه کمک می کند.

عوامل ژنتیکی می تواند برخی افراد را مستعد بیماری لثه و خونریزی لثه کند. اگر اعضای خانواده سابقه بیماری لثه داشته باشند، ممکن است در معرض خطر بالاتری برای تجربه مشکلات مشابه باشید.

پس از انجام برخی روش‌های دندانپزشکی، مانند تمیز کردن حرفه‌ای، جرم‌گیری و روت پلنینگ(صاف کردن سطوح ناهموار و حذف باکتری های زیر لثه ای) ، یا جراحی پریودنتال، خونریزی موقت یا حساسیت در لثه‌ها معمول است. این معمولاً بخشی طبیعی از روند بهبودی است و باید ظرف چند روز برطرف شود.

مال اکلوژن به نامرتبی دندان ها، مانند تراکم بیش از حد، کج شدن دندان ها، یا نامتقارن بودن فک اشاره دارد. مال اکلوژن می تواند باعث ایجاد فشار روی لثه و بافت های اطراف شود و منجر به تحریک، التهاب و خونریزی شود.

استفاده از وسایل نامناسب دندان مانند دندان مصنوعی یا ارتودنسی می تواند باعث اصطکاک و فشار روی لثه شود و منجر به تحریک و خونریزی شود. اطمینان از تناسب مناسب وسایل مربوط به دندان و تنظیم آن در صورت لزوم برای جلوگیری از تحریک لثه ضروری است.

بزاق  دهان با شستن ذرات غذا، خنثی کردن اسیدها و محافظت از لثه و دندان، نقش مهمی در حفظ سلامت دهان و دندان دارد. خشکی دهان می تواند به دلیل عواملی مانند عوارض جانبی دارو، کم آبی بدن یا برخی شرایط پزشکی رخ دهد. بدون بزاق کافی، لثه ها ممکن است خشک شده و بیشتر مستعد تحریک و خونریزی شوند.

افراد باردار ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی دچار التهاب لثه شوند که به عنوان ژنژیویت بارداری شناخته می شود. افزایش سطح پروژسترون و استروژن می تواند جریان خون را در لثه ها افزایش دهد و آنها را حساس تر و مستعد التهاب کند.

ژنژیویت بارداری معمولاً در سه ماهه دوم یا سوم رخ می دهد و ممکن است باعث خونریزی لثه، تورم و حساسیت شود.

اگر می خواهید در مورد تاثیر سلامت دهان بر بارداری بدانید اینجا کلیک کنید.

نوزادان و کودکان نوپا که در حال دندان درآوردن هستند ممکن است با رویش دندان های جدید لثه های متورم و حساس را تجربه کنند. این می تواند باعث قرمز شدن، ملتهب شدن و خونریزی لثه ها شود.

در حالی که خونریزی ناشی از دندان درآوردن معمولاً خفیف و موقت است، ارائه داروهای تسکین دهنده و حفظ بهداشت دهان و دندان برای جلوگیری از عفونت، ضروری است.

درمان‌های سرطان مانند شیمی‌درمانی و پرتودرمانی می‌توانند با تضعیف سیستم ایمنی، آسیب رساندن به بافت‌های دهان و کاهش تولید بزاق بر سلامت دهان تأثیر بگذارند. این درمان ها می تواند منجر به عوارض دهانی، از جمله خونریزی لثه، موکوزیت (التهاب غشاهای مخاطی) و افزایش حساسیت به عفونت شود.

برخی از عفونت های ویروسی یا باکتریایی می توانند لثه ها و بافت های دهان را تحت تاثیر قرار دهند و منجر به خونریزی لثه ها شوند. به عنوان مثال، تبخال دهان (زخم)، برفک دهان (عفونت قارچی)، و آبسه های پریودنتال (عفونت های موضعی) می توانند باعث التهاب، درد و خونریزی لثه شوند.

ضربه یا آسیب تصادفی به دهان، مانند زمین خوردن، آسیب ناشی از ورزش، یا گاز گرفتن یک جسم سفت، می تواند باعث آسیب به لثه ها و بافت های نرم و در نتیجه خونریزی شود. کمک های اولیه فوری و ارزیابی دندان ممکن است برای ارزیابی و درمان آسیب لازم باشد.

مصرف رژیم غذایی سرشار از غذاها و نوشیدنی های شیرین یا اسیدی می تواند به التهاب و خونریزی لثه کمک کند. غذاهای شیرین باعث رشد باکتری ها می شوند، در حالی که غذاهای اسیدی، مینای دندان را فرسایش می دهند و لثه ها را تحریک می کنند.

یک رژیم غذایی متعادل سرشار از میوه ها، سبزیجات و غلات کامل، سلامت لثه را تقویت می کند و خطر خونریزی لثه را کاهش می دهد.

برخی از افراد ممکن است واکنش های آلرژیک به برخی از محصولات مراقبت از دهان مانند خمیر دندان، دهانشویه یا مواد دندانی را تجربه کنند. واکنش های آلرژیک می تواند باعث تحریک لثه، التهاب و خونریزی شود. تغییر به محصولات مراقبت از دهان ضد حساسیت ممکن است به کاهش علائم کمک کند.

اگر می خواهید درباره نحوه استفاده صحیح از دهانشویه بدانید اینجا کلیک کنید.

درمان های ارتودنسی مانند بریس ها یا الاینرها می توانند به طور موقت به خصوص در دوره تنظیم اولیه باعث تحریک لثه و خونریزی شوند،. این اغلب به دلیل فشاری است که بر روی لثه ها و بافت های نرم وارد می شود، زیرا دندان ها به تدریج به سمت هم تراز شدند می روند. بهداشت دهان و دندان مناسب و استفاده از موم ارتودنسی برای پوشاندن لبه های تیز می تواند به کاهش ناراحتی کمک کند.

جویدن محصولات تنباکو می تواند لثه ها و بافت های دهان را تحریک کرده و منجر به التهاب و خونریزی شود. مواد شیمیایی مضر موجود در تنباکو همچنین می تواند به رگ های خونی لثه آسیب برساند و آنها را مستعد خونریزی کند.

در حالی که ویتامین E برای سلامت کلی ضروری است، مصرف بیش از حد مکمل های ویتامین E می تواند در لخته شدن خون اختلال ایجاد کند و خطر خونریزی لثه را افزایش دهد. پیروی از دستورالعمل های دوز توصیه شده برای مکمل ویتامین E مهم است.

تنفس مزمن از طریق دهان، اغلب به دلیل گرفتگی بینی، آلرژی یا مسائل ساختاری، می تواند منجر به خشکی دهان و تحریک لثه شود. خشکی دهان جریان بزاق را کاهش می دهد که برای حفظ سلامت لثه و محافظت در برابر رشد باکتری ها ضروری است. رسیدگی به علت اصلی تنفس دهانی می تواند به کاهش مشکلات لثه کمک کند.

گاهی اوقات، خونریزی لثه می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل زمینه‌ای جدی‌تر باشد، مانند بیماری پیشرفته لثه، سرطان دهان، یا مشکلات سلامت سیستمیک مانند دیابت. نادیده گرفتن علائم خونریزی لثه و اجتناب از معاینات دندانپزشکی می تواند به تاخیر در تشخیص و درمان این بیماری ها منجر شود.

نتیجه گیری

خونریزی لثه می تواند ناشی از طیف وسیعی از عوامل از جمله بیماری لثه، بهداشت نامناسب دهان، تغییرات هورمونی، بیماری های سیستمیک و درمان های دندانپزشکی باشد. شناسایی علت اصلی خونریزی لثه برای درمان و پیشگیری موثر ضروری است. حفظ شیوه های خوب بهداشت دهان و دندان، رسیدگی به مسائل بهداشتی سیستمیک و جستجوی مراقبت های دندانپزشکی حرفه ای گام های مهمی در مدیریت خونریزی لثه و ارتقای سلامت کلی دهان است.

اگر خونریزی لثه ادامه یابد یا با علائم دیگری همراه باشد، مهم است که با دندانپزشک یا ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی برای ارزیابی و درمان مناسب مشورت کنید.

جهت مشاوره رایگان کامپوزیت با ما در تماس باشید!