میلیون ها نفر برای کاهش سوزش معده و علائم رفلاکس اسید معده، به استفاده از آنتی اسیدها روی می آورند، اما این داروها می توانند به فرسایش دندان کمک کنند. آنتی اسیدهای دارای هیدروکسید آلومینیوم و هیدروکسید منیزیم بسیار نگران کننده هستند، زیرا با ایجاد یک محیط قلیایی تر، اسید معده را خنثی می کنند. با گذشت زمان، این روند، مینای دندان را ضعیف می کند و دندان ها را مستعد پوسیدگی و حساسیت می کند. برای به حداقل رساندن خطر، سعی کنید استفاده از آنتی اسیدها را محدود کنید یا آنهایی که حاوی کربنات کلسیم هستند را که می تواند به محافظت از مینای دندان کمک کند، انتخاب کنید.

اسپری های آسم برای مدیریت علائم تنفسی ضروری هستند، اما برخی از آنها حاوی کورتیکواستروئیدها هستند که می تواند خطر برفک دهان(نوعی بیماری قارچی) را افزایش دهد. این عفونت قارچی می تواند منجر به لکه های سفید روی زبان، گونه های داخلی و سقف دهان شود. علاوه بر این، استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها ممکن است سیستم ایمنی را تضعیف کند و رشد باکتری ها را در دهان آسان تر کند. شستشوی دهان با آب پس از استفاده از استنشاق اسپری آسم و رعایت بهداشت دهان و دندان می تواند به کاهش خطر برفک دهان کمک کند.

اگر می خواهید از اثرات دخانیات و مواد مخدر بر سلامت دهان و دندان بدانید اینجا کلیک کنید.

روش های درمان سرطان مانند شیمی‌درمانی، می‌توانند پیامدهای مهمی برای سلامت دهان داشته باشند. داروهای شیمی درمانی می توانند باعث ایجاد طیف وسیعی از مشکلات دندانی از جمله زخم های دهان، خشکی دهان و افزایش خطر عفونت شوند. این عوارض جانبی می تواند سلامت دهان و دندان را به خطر بیندازد و خوردن، صحبت کردن و حفظ بهداشت مناسب دندان در طول درمان را چالش برانگیز کند. دندانپزشکان معمولاً قبل از شروع شیمی درمانی،  به مشکلات موجود در دندان های بیمار رسیدگی و آن ها را برطرف می کنند تا عوارض احتمالی را به حداقل برسانند.

مسکن های اُپیوئیدی(دارای مخدر) داروهای قدرتمندی هستند که برای کنترل دردهای  شدید استفاده می شوند، اما می توانند اثرات نامطلوبی بر سلامت دندان داشته باشند. این داروها می توانند باعث خشکی دهان، یبوست و ایجاد هوس خوردن غذاهای شیرین شوند که همگی در افزایش خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه نقش دارند. علاوه بر این، برخی از مواد افیونی(مخدر) می توانند منجر به دندان قروچه شوند که مینای دندان را از بین می برد و باعث درد فک می شود. اگر برای شما مسکن های اپیوئیدی تجویز می شود، حتما توصیه های دندانپزشک خود را برای حفظ سلامت دهان دنبال کنید.

داروهای ضد افسردگی معمولاً برای کنترل افسردگی و اضطراب تجویز می شوند، اما می توانند بر سلامت دندان نیز تأثیر بگذارند. مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) می‌توانند به عنوان یک عارضه جانبی باعث خشکی دهان شوند و خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه را افزایش دهند. علاوه بر این، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای ممکن است باعث دندان قروچه شوند که منجر به فرسایش مینای دندان و درد فک می شود. اگر در حین مصرف داروهای ضدافسردگی دچار خشکی دهان می‌شوید، از جایگزین‌های بزاق مانند بزاق مصنوعی و رعایت بهداشت دهان و دندان برای محافظت از دندان‌های خود استفاده کنید.

داروهای محرکی که برای درمان اختلال کمبود توجه/بیش فعالی (ADHD) استفاده می‌شوند، می‌توانند بر سلامت دندان نیز تأثیر بگذارند. این داروها مانند متیل فنیدات و آمفتامین ها می توانند باعث خشکی دهان و کاهش تولید بزاق شوند. بدون بزاق کافی، باکتری ها و ذرات غذا می توانند در دهان باقی بمانند و منجر به پوسیدگی دندان و بیماری لثه شوند. اگر شما یا فرزندتان از داروهای ADHD استفاده می کنید، حتما به مقدار مناسب آب بنوشید و عادات بهداشتی دهان و دندان مطلوب را حفظ کنید.

NSAID ها مانند ایبوپروفن و آسپرین معمولاً برای تسکین درد و کاهش التهاب استفاده می شوند. با این حال، استفاده طولانی مدت یا سوء استفاده از این داروها می تواند منجر به مشکلات گوارشی، از جمله رفلاکس اسید و زخم معده شود. رفلاکس اسید معده می تواند باعث برگشت اسید معده به مری و دهان شود و منجر به فرسایش مینای دندان و افزایش خطر پوسیدگی دندان شود. اگر به طور مکرر از NSAID ها استفاده می کنید، حتما به دوز توصیه شده توجه کنید و آن ها را همراه غذا مصرف کنید تا تأثیر آن ها بر سلامت دندان به حداقل برسد.

قرص های ضد بارداری خوراکی که معمولا به عنوان قرص های کنترل زاد و ولد نیز شناخته می شوند، حاوی هورمون هایی هستند که می توانند بر سلامت دهان و دندان تأثیر بگذارند. برخی از زنان ممکن است التهاب لثه (التهاب لثه) یا بیماری پریودنتال (بیماری لثه) را به عنوان یک عارضه جانبی تغییرات هورمونی تجربه کنند. این شرایط در صورت عدم درمان می تواند منجر به تورم، خونریزی لثه، عقب نشینی لثه و حتی از دست دادن دندان شود. رعایت بهداشت دهان و دندان، از جمله مسواک زدن منظم، نخ دندان کشیدن و معاینات دندانپزشکی می تواند به کاهش این عوارض کمک کند.

اگر میخواهید از اهمیت ویزیت های دوره ای به دندانپزشک بدانید اینجا کلیک کنید.

دیورتیک ها که به عنوان قرص های آب نیز شناخته می شوند، برای درمان بیماری هایی مانند فشار خون بالا و اِدِم (احتباس مایعات) تجویز می شوند. این داروها تولید ادرار را افزایش می دهند که در صورت عدم مدیریت صحیح می تواند منجر به کم آبی بدن شود. کم آبی، تولید بزاق را کاهش می دهد و خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه را افزایش می دهد. اگر از داروهای ادرارآور استفاده می کنید، حتما آب زیادی بنوشید و بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید تا از مشکلات دندانی جلوگیری کنید.

داروهای ضد تشنج مانند فنی توئین و والپروئیک اسید می توانند اثرات نامطلوبی بر سلامت دندان داشته باشند. این داروها ممکن است باعث رشد بیش از حد لثه (هیپرپلازی لثه) شوند که منجر به تورم و حساس شدن لثه می شود که بیشتر در معرض عفونت قرار می گیرند. علاوه بر این، برخی از داروهای ضد تشنج می توانند باعث خشکی دهان شوند و خطر پوسیدگی دندان و بیماری لثه را افزایش دهند. معاینات منظم دندانپزشکی و بهداشت مناسب دهان برای مدیریت این عوارض ضروری است.

بیس فسفونات ها، داروهایی هستند که برای درمان پوکی استخوان و سایر بیماری های مرتبط با استخوان استفاده می شوند. در حالی که بیس فسفونات های خوراکی به طور کلی بی خطر هستند، بیس فسفونات های داخل وریدی (IV) مانند زولدرونیک اسید و پامیدرونات، با یک بیماری نادر اما سخت به نام استئونکروز فک (آسیب شدید استخوان فک یا به اختصار ONJ) ​​همراه شده است. ONJ با مرگ بافت استخوان فک مشخص می شود که اغلب منجر به درد، تورم و عفونت می شود. اگر در حال دریافت بیس فسفونات وریدی هستید، حفظ بهداشت دهان و دندان و اطلاع دادن به دندانپزشک در مورد سابقه دارویی بسیار مهم است.

برخی از آنتی اسیدها، حاوی ساکارز (شکر چغندر قند یا نیشکر) که یک عامل شیرین کننده هستند،می باشند. در حالی که این آنتی اسیدها ممکن است علائم سوزش معده و رفلاکس اسید معده را تسکین دهند، محتوای قندی آن، می تواند باعث پوسیدگی دندان شود، لذا باکتری های موجود در دهان از قند تغذیه می کنند و اسیدهایی تولید می کنند که می توانند مینای دندان را در طول زمان فرسایش دهند. اگر نیاز به استفاده از آنتی اسیدها دارید، انواع بدون قند را برای محافظت از سلامت دندان خود انتخاب کنید.

داروهای مهار کننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین و تاکرولیموس برای جلوگیری از رد پیوند عضو پس از جراحی پیوند و درمان بیماری های خود ایمنی تجویز می شوند. این داروها، سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند و باعث ایجاد راحت تر باکتری‌ها و قارچ‌ها باعث دهان  می شوند که منجر به عفونت دهان می شوند. عفونت های دهان، مانند کاندیدیازیس (برفک دهان) و بیماری پریودنتال، از عوارض جانبی رایج درمان توسط مهار کننده سیستم ایمنی هستند. رعایت بهداشت دهان و دندان مطلوب و برنامه ریزی منظم برای معاینات دندانپزشکی، می تواند به پیشگیری از این عوارض کمک کند.

نتیجه گیری

در حالی که داروها نقش مهمی در مدیریت شرایط مختلف سلامت دارند، آگاهی از تأثیر بالقوه آنها بر سلامت دندان، امری ضروری است. با درک اینکه کدام داروها می توانند به دندان های شما آسیب برسانند و اقدامات پیشگیرانه برای کاهش اثرات آنها، می توانید لبخندی سالم و زیبا برای سال ها حفظ کنید. به یاد داشته باشید که با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و دندانپزشکان خود در مورد هر گونه نگرانی که ممکن است در مورد دارو و سلامت دندان داشته باشید، آشکارا ارتباط برقرار کنید. لبخند شما، از شما ممنون خواهد شد!

جهت مشاوره رایگان کامپوزیت با ما در تماس باشید!